Lars&Floor-LarsAmsterdam-Houthavens
Na een lange vakantie gevuld met eten en drinken in het mooie en altijd culinaire Italië is het weer hoog tijd om over het (meestal) culinair genot en de beleving daarvan in eigen land te schrijven. Tussendoor in menig restaurant in Amsterdam mogen eten dus daar komt uiteraard nog een beschrijving van.
Maar deze week mocht ik bij Lars Amsterdam eten. Een samenwerking van koppel Lars Sharp en Floor Wiggers, beide oudgedienden van oa Restaurant Aan De
Poel. Met een duidelijke visie over hoe het verschil te maken zijn ze onlangs gestart op een mooie locatie in de houthavens. Gesitueerd op de eerste etage van het Moxy Hotel by Mariott heb je een prachtig uitzicht over het IJ en haar industrie. Persoonlijk vind ik het rauwe bijna brute beeld van deze industrie mooi om naar te kijken maar daar zullen de meningen over verdeeld zijn.
Ze hebben een behoorlijke grote ruimte tot hun beschikking waardoor het met het sobere interieur bij een niet geheel volle bezetting wat sfeer mist. De geografische ligging doet mij denken aan Restaurant Zuma in Dubai. En natuurlijk weet ik dat wij met ons kleine Amsterdam niet kunnen tippen aan de grootte van Dubai maar ook Zuma is gelegen in (weliswaar financieel) een business district en als je aankomt heb je je bedenkingen of je wel op de juiste plek bent. Maar eenmaal door de bijna louche parkeerkelder met de lift boven te zijn gekomen kom je in een geweldig restaurant met een vibrerend clubgedeelte wat je absoluut uitnodigt om voor of na je diner nog een drankje (of twee..) te doen. Ik hoop dat Lars Amsterdam op de lange termijn een dergelijke vibe weet te creëren en daarmee niet inlevert op de kwaliteit van de gerechten maar voor een toevoeging zorgt op een avond uit.
Het hartelijke ontvangst van Floor is oprecht en maakt dat je bijna zeker weet dat het wel goed komt met je keuze voor de avond. Na een tafeltje te hebben uitgezocht start ik als altijd met een glas heerlijke bubbels om de smaken op gang te brengen en onderwijl de ruimte en de gasten in me op te nemen. De kaart wordt aan tafel gebracht door Lars zelf die nog een beetje moet wennen aan deze rol. Wellicht kan hij toch nog een keertje vragen aan Stefan van Sprang (Rest. Aan De Poel) hoe hij dit elke keer doet:)
De gerechten zijn mooi van formaat en de smaken subliem bij elkaar gekozen. Ik heb echt fantastisch gegeten wetende dat ze een pas een week open zijn en er hier en daar heus wat schoonheidsfoutjes zitten.
Bij de tong-foie gras-kip-biet (zie foto) heb ik zowat mijn vingers opgegeten, te lekker.
De wijnkaart is goed in balans. Onder andere genoten van een mooie witte Santenay uit 2013 die tegen een redelijke prijs op de kaart staat.
Kortom wat mij betreft als ze op deze wijze voortzetten en hier en daar nog wat ontwikkelen een stek om terug te keren ook met familie en/of vrienden. Leuk is dat ze de laatste zondag van de maand open zijn van 14u-20u waardoor een late lunch tot de mogelijkheden behoort.
Klein puntje van kritiek is de halamid. Door de open keuken ruik je dat en persoonlijk vind ik dit storend en niet passen bij de smakelijke kunstwerkjes die ter tafel worden gebracht. Helaas is en blijft dit bij meerdere restaurants een dingetje..
